ย้อนกลับไปในช่วงปลายยุค 1960 คนเกาหลีใต้และคนไทย มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนพอๆ กันที่ 440 บาท
จนกระทั่งในปัจจุบัน…
ประชากรชาวเกาหลีใต้มีรายได้เฉลี่ยเดือนละ 81,000 บาท
ขณะที่คนไทยมีรายได้เฉลี่ยเดือนละ 17,000 บาท
ต่างกันเกือบ 5 เท่า!!
จากประเทศซึ่งถูกแบ่งแยกเป็นเหนือ-ใต้หลังสงครามโลกครั้งที่สอง
ประเทศที่พึ่งพาผลผลิตทางการเกษตรเป็นหลัก
ถูกจัดว่ายากจนมากที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชียตะวันออก
กลายมาเป็นหนึ่งในประเทศพัฒนาระดับชั้นนำของเอเชียได้สำเร็จ
พวกเขาทำได้อย่างไร??
1. วางรากฐานการศึกษา พัฒนาทักษะแรงงาน
แต่เดิมแล้วคนทั่วไปในชนบท ก็จะทำการเกษตรเลี้ยงตัวเองตามมีตามเกิด
แม้จะใช้แรงงานเยอะ ใช้เวลาและทรัพยากรสูง แต่ผลผลิตที่ได้กลับไม่ได้สูงตามไปด้วย
ในยุค 1950 เกาหลีใต้จึงวางแผนจะเปลี่ยนจากประเทศเกษตรกรรม ไปสู่ประเทศอุตสาหกรรมตามเทรนด์ประเทศพัฒนาอื่นๆ
แต่การจะทำแบบนั้น ต้องทำให้คนในประเทศมีการศึกษาเสียก่อน
พอคนมีความรู้ ก็มาทำงานในระบบ ผลิตสินค้าออกสู่ตลาดภายในประเทศได้
แถมตั้งตัวเองเป็นฐานการผลิตให้ต่างชาติ เพราะแรงงานเกาหลียุคนั้นก็ค่าจ้างไม่ได้แพงแต่อย่างใด
ภาคอุตสาหกรรมยังช่วยทำให้ทรัพยากรที่มีจำกัด สามารถเกิดเป็นผลผลิตที่มีมูลค่ามากขึ้นกว่าเดิม
นำไปสู่การแปรรูปและส่งออกสินค้าเกษตรที่มากขึ้น เป็นผลพลอยได้ที่ภาคเกษตรกรรมได้รับผลดีตามไปด้วย
2. พัฒนาการค้าขายกับต่างประเทศ
ภายในช่วงปี 1970 การเติบโตของยอดการส่งออกขยับขึ้นจาก 18% เป็น 35%
การส่งออกโตขึ้นเกือบ 2 เท่า!!
ซึ่งการพัฒนาด้านการค้าระหว่างประเทศ ยิ่งเห็นผลอย่างมากในช่วงหลัง
โดยเฉพาะตั้งแต่ปี 1995 ซึ่งเกาหลีใต้พึ่งพาการส่งออก 25% ของจีดีพี
ขยับขึ้นมาเป็น 56% ของจีดีพีในปี 2012
เท่ากับว่าเกินกว่าครึ่งหนึ่งของเศรษฐกิจเกาหลีใต้ เป็นรายได้จากการส่งออกแทบทั้งสิ้น
ซึ่งมูลค่าการส่งออกยุคปัจจุบันจะไม่สามารถสูงได้ขนาดนี้ หากขาดเหตุผลในข้อถัดไป
นั่นก็คือ…
3. ส่งเสริมงานวิจัย และสร้างภายในประเทศให้แข็งแกร่ง
ในยุค 1960 เกิดการเติบโตของธุรกิจ “แชโบล” ซึ่งใช้เรียกกลุ่มธุรกิจใหญ่ยักษ์ของเกาหลีใต้ เช่น ซัมซุง ฮุนได
นอกจากจะมีอิทธิพลต่อคนในประเทศ ยังมีอิทธิพลต่อด้านการเมือง และอำนาจในหลายทาง
แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ากลุ่มบริษัทเหล่านี้ มีส่วนช่วยขับเคลื่อนประเทศเกาหลีใต้ด้วยเช่นกัน
ทางด้านรัฐบาลเกาหลีใต้ยังเป็นหนึ่งในประเทศที่ทุ่มงบให้การวิจัยสูงมากตั้งแต่อดีต
ควบคู่กับการนำเข้าเทคโนโลยีจากต่างประเทศ จากนั้นใช้วิธีศึกษา(ลอกเลียน) เทคโนโลยีเหล่านั้น
จนเปลี่ยนจากประเทศนำเข้า กลายเป็นประเทศที่ส่งออกสินค้าทางด้านเทคโนโลยีได้เอง
ไม่ว่าจะเป็น เครื่องใช้ไฟฟ้า อุปกรณ์โรงงาน รถยนต์ ชิ้นส่วนเรือ ชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ หรือกระทั่งโทรศัพท์มือถือ
ปัจจุบัน ประเทศเกาหลีใต้มีสัดส่วนเงินลงทุนด้านการวิจัยและพัฒนาสูงถึง 1.8 ล้านล้านบาทต่อปี คิดเป็น 4% ของจีดีพีเลยทีเดียว
4. ต่อยอดเทคโนโลยีสู่โลกอนาคต
ภาคอุตสาหกรรมของเกาหลีใต้ที่สร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำมาหลายสิบปี กำลังสั่นสะเทือนจากการเติบโตของ “จีน”
มีการวิเคราะห์ว่าจีนนั้นใช้โมเดลเดียวกับเกาหลีใต้ นั่นคือการรับจ้างผลิต วิจัยและพัฒนา จนสามารถสร้างแบรนด์ได้เอง
แต่จีนมีทรัพยากรมากกว่า กำลังคนมากกว่า ที่สำคัญคือจีนเป็นลูกค้าใหญ่ของเกาหลีเช่นกัน
ถ้าจีนทำได้เอง เลิกนำเข้าจากเกาหลีใต้ รายได้ของเกาหลีก็หดหายแน่ๆ
ทางแก้ปัญหาของเกาหลีใต้ จึงดำเนินไปใน 2 ทาง
ทั้งการส่งเสริมวัฒนธรรม ขายความเป็นเกาหลีออกไปยังชาวโลกตั้งแต่หลังปี 2000 เป็นต้นมา
ปรับประเทศให้พึ่งพารายได้จากการท่องเที่ยวและธุรกิจบริการมากยิ่งขึ้น ซึ่งดูเหมือนจะได้ผลพอสมควร
อีกด้านก็คือ พัฒนาไปทางด้านอินเตอร์เน็ตและเทคโนโลยีอย่างมากในช่วงหลังจากปี 2010
ด้วยการสร้างศูนย์กลางไอทีภายในประเทศ สร้างเมืองอัจฉริยะเป็นต้นแบบ ก่อนที่จะกระจายไปยังภูมิภาคอื่นๆ ต่อไป
เพื่อหวังจะเป็นอีกหนึ่งผู้นำในยุคอนาคต ที่ระบบ AI และหุ่นยนต์จะเข้ามามีบทบาทในชีวิตของคนเรา
ย้อนกลับมามองประเทศไทย
เกาหลีใต้และไทย ค่อนข้างมีความคล้ายคลึงกันในฐานะประเทศเกษตรกรรมเมื่อ 40-50 ปีก่อน
และหลังจากนั้น ก็เป็นประเทศที่พึ่งพาภาคอุตสาหกรรม รวมถึงการรับจ้างผลิตเช่นกัน
แต่สิ่งที่จะต่างไปอย่างเห็นได้ชัดก็คือ “การศึกษาวิจัย” มาต่อยอดกับบริษัทในประเทศ
เปลี่ยนจากผู้รับจ้าง กลายเป็นผู้ผลิต สร้าง “แบรนด์” ของตัวเอง แล้วส่งออกไปแทน
ทุกวันนี้เกาหลีใต้มีแบรนด์ทีวีแอลจี รถยนต์ฮุนได หรือสมาร์ทโฟนซัมซุง ไปตีตลาดในต่างแดนหลายๆ ประเทศ
สายเกินไปไหมที่ไทยจะเริ่มพัฒนาแบรนด์ของตนเอง??
ในวันที่ประเทศอย่างเกาหลีใต้กำลังเปลี่ยนจากอุตสาหกรรม ไปสู่ประเทศนวัตกรรม
เราควรเดินตามแนวทางที่เกาหลีใต้ทำไว้เมื่อ 30-40 ปีก่อนหรือไม่??
หรือเราควรจะเดินหน้าไปอีกทาง พัฒนาไทยสู่ประเทศนวัตกรรมและด้านไอที
พร้อมกับนำนวัตกรรมเหล่านั้น มาส่งเสริมภาคการท่องเที่ยว ซึ่งเป็นรายได้หลักของประเทศให้เกิดการพัฒนาไปพร้อมๆ กัน
คงเป็นคำถามที่ไทยต้องนำมาขบคิดอย่างหนัก… แล้วคุณเองล่ะครับ คิดว่าเราควรจะพัฒนาไปในทิศทางไหนดี??
ที่มา:
www.stlouisfed.org/on-the-economy/2018/march/how-south-korea-economy-develop-quickly
www.dw.com/en/why-innovation-is-king-in-south-korea/a-19038625
https://kellogg.nd.edu
https://data.worldbank.org/indicator/NV.AGR.TOTL.ZS?locations=KR-TH
https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.PCAP.CD?end=2017&locations=KR-TH&start=1960&view=chart
www.worldatlas.com/articles/the-top-20-exports-of-south-korea.html
Advertisement
